بر اساس این گزارش این رقم حتی کمتر از خانوادههای انگلیسی، آمریکایی، فرانسوی است. سازمان جاسوسی آمریکا با اعلام این خبر میافزاید: «زنان ایرانی با دارا بودن ۸۷. ۱فرزند در مکان ۱۴۴ام جدول جهانی قرار میگیرند.»
به گزارش سلامت نیوز به نقل از سینا ؛ این در حالی است که حتی اسرائیل با رتبه ۷۵، آفریقای جنوبی ۹۷، برزیل ۱۰۶، ترکیه ۱۱۰، فرانسه ۱۱۸، آمریکا ۱۲۲، انگلیس ۱۳۷ در مکانهای بالاتر از ایران قرار میگیرند. سی آیای با مقایسه نرخ کل زاد و ولد در کشورهای مختلف گزارشی را منتشر کرده است که پتانسیل برای تغییر جمعیت در کشورها را نشان میدهد و این آمار برای متوسط تعداد کودکان که به ازای هر زن به دنیا آمده است، خواهد بود. گفتنی است نرخ باروری کل (TFR) اندازه گیری سطح باروری مستقیم از میزان تولد خام است که به زاد و ولد در هر زن اشاره دارد و نرخ دو کودک در هر زن در نظر گرفته شده است.
نرخ بالای دو فرزند نشان میدهد جمعیت رو به رشد و متوسط سن رو به کاهش است.
از حوالی دهه چهل شمسی نظام شاهنشاهی با همکاری موسسات مهندسی اجتماعی غرب، شروع به پیاده کردن برنامه کنترل و تنظیم جمعیت در ایران کرد. امروزه واضح شده است که با نداشتن جمعیت کافی، رشد علم و اقتصاد در یک کشور با مانع جدی روبرو خواهد شد و باعث رشد مهاجرت بدان کشور شده و باعث التقاط فرهنگی و در نتیجه غلبه فرهنگهای رقیب بر آن کشور میشود. این درحالی است که لذا بوش با کنترل جمعیت آمریکا مبارزه کرد و جمعیت آمریکا در صد سال گذشته با تکثیر موالید و باز گذاشتن مهاجرت همفکران به امریکا، حدود یکصد میلیون نفر افزایش یافته است و این مطلب به عنوان یکی از مولفههای راهبردی قدرت در آنجا مطرح است. اسرائیل و قدرتهای اروپایی نیز سیاستهای جدی تشویق به زاد و ولد را در پیش گرفتهاند و اسرائیل در این زمینه از همه پیشی گرفته است. متأسفانه بسیاری از کارشناسان جمعیت در کشور ما به سادگی از همه مسایل و واقعیتهای موجود در بحث کنترل جمعیت گذر چشم پوشی کردهاند. آنان کنترل جمعیت، تنظیم خانواده و بهداشت زادآوری را دقیقاً در همان الگوی غربی، با همان دلایل و با همان راهبردها و منابع پی میگیرند. برای مثال رئیس انجمن تنظیم خانواده در سال ۱۳۷۶ در مصاحبهای که به مناسبت روز جهانی جمیعت ایراد کرد، گفت: «باید درنظر داشت، موضوع تنظیم خانواده، کنترل جمعیت نیست؛ بلکه تنظیم خانواده شامل مواردی از قبیل بهداشت باروری، ترغیب مردان به مشارکت در برنامههای تنظیم خانواده، ارتقای موقعیت زنان از جنبههای گوناگون استقلال مالی، سواد، مشارکت آنان در تصمیم گیری به خصوص تصمیم گیری در مورد تعداد بچهها و فاصله بارداری- است. چون محور توسعه سلامت است و محور سلامت، ارتقای زنان.»
چنانچه ملاحظه میشود در عبارت فوق بهداشت باروری به اندازه خود کنترل جمعیت اهمیت یافته است. در حالی که این واژه بومی سازی نشده است. تلقی عرف جهانی از بهداشت باروری این است که این سیاست بهداشتی به دلیل رواج روابط جنسی غیر ایمن، ضرورت دارد. روابطی که از سنین پایین نوجوانی و در خارج از چارچوب خانواده، پدید میآیند. علاوه بر آنکه در عبارت مزبور، ارتقای موقعیت زنان درتمام شاخصهای مورد نظر جنبش زنان در غرب، مورد تایید قرار گرفته است و هیچ گونه بومی سازی یا رویکرد دینی در آن به چشم نمیخورد. از سوی دیگر در نگرش داخلی جمعیتشناختی، دائماً آمار جامعه جهانی که مبتلا به اباحیگری جنسی، سقطهای پی در پی جنین، اشتغال فزاینده زنان، بحران خانواده و انواع بیماریهای مقاربتی هستند بر مباحث کنترل جمعیت سایه میافکند؛ یعنی وضعیت جوامع دیگر، برنامه ریزان داخلی را وادار به اتخاذ تصمیمهای شتابزده میکند.
برای مثال ممکن است که ما نیز در داخل کشور، بارداریهای ناخواسته داشته باشیم که سلامت مادران نوجوان را به خطر میاندازند؛ اما مادران نوجوان (۱۵ تا ۱۹ ساله) در کشورهای اسلامی، نظیر کشور ما غالباً ازدواج کردهاند؛ در حالی که مادران نوجوان کشورهای صنعتی به خصوص ایالات متحده امریکا، ازدواج نکردهاند و بارداریهای آنها علاوه بر تاثیرگذاری بر جمعیت، پیامدهای فراوان دیگری نیز دارد. بنابراین ملاحظه متغیرهای فرهنگی ـ اجتماعی جامعه اسلامی ما در تحلیلها و نتایج و برنامه ریزی بسیار مؤثر است. متاسفانه تاثیرپذیری مسئله تنظیم خانواده یا کنترل جمعیت یا بهداشت باروری از روند غربی آن به همین جا هم خاتمه نمییابد. این جریان در کشور ما وامدار برنامههای کنترل جمعیت، سازمانهای بین المللی است. انواع کمکهای مالی و برنامهای که نهادهای داخلی دولتی و غیردولتی از سازمانهای مزبور میستانند بر تعهدات این دستگاهها و در جهت برآورده کردن خواست و اهداف سازمانهای مربوطه میافزاید.
رئیس انجمن تنظیم خانواده در سال ۱۳۷۶ تصریح کرده بود که انجمنهای تنظیم خانواده جمهوری اسلامی از نظر مادی به کمکهای فدراسیون انجمنهای خانواده دنیا (IPPE) متکی است و تا به حال کمکهای مالی از مردم کشورمان دریافت نکردهایم. بدیهی است که هر چه اقبال داخلی، نسبت به سیاستهای جهانی بیشتر باشد از آنسو دلیل کافی برای ترویج فرهنگ کنترل جمعیت بر مبنای الگوی غربی وجود دارد. مصلح الدین نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل متحد اظهار میدارد: «بهداشت باروری نوجوانان از ملاحظات دارای اولویت است. باتوجه به زمینههای اجتماعی، فرهنگی غالب در هر کشور، هدف صندوق سازمان ملل اطمینان از این امر است که اطلاعات و مراقبتهای مربوط به بهداشت باروری در اختیار نوجوانان قرار میگیرد که بتوانند مسئولانه تصمیم گیری کنند.»
اگرچه در عبارت فوق، توجه به زمینههای اجتماعی، فرهنگی هر کشور مورد نظر قرار گرفته است؛ اما روشن است که توجه به این زمینهها جهت کم کردن تنشهای بومی، ملی و دینی مردم هر سامان است تا اجرای مقاصد سازمان مزبور با مشکلات کمتری روبه رو شود. به وضوح تغایر فرهنگ غالب جهانی با فرهنگ داخلی در عبارت فوق مشهود است. در کلمات نماینده صندوق جمعیت، اقتدار والدین به کنترل روابط جنسی فرزندان کاملاً نادیده گرفته شده و نوجوانان مستقلاً اطلاعات مزبور را دریافت کردهاند تا خود مسئولانه در مورد عواقب روابط جنسی - و نه خود روابط- تصمیم گیری کنند.
نظرات شما عزیزان: